3 Temmuz 2014 Perşembe

İSİMLERİ UNUTMADIK



Hasret Gültekin’im tellerde sözüm
Sevgi ateşinde sönmeyen közüm
Sait Metin gibi derindir özüm
Sevgiler yakıldı seven ağlasın

Nesimi Çimen’le üç telli sazım
Edibe Suları’yla Erzincan’dayım
Behçet Aysan ile on iki ayım
Ateş düştü saza teller ağlasın

Muhlis Akarsu’da yanmadan yandın
Murat Gündüz gibi sorarak geldin
Muhibe Akarsu’dan eşini sordun
Cevaplar yakıldı soran ağlasın

Uğur Kaynar gibi özde kaynarım
Huriye Özkan gibi semah dönerim
Carina Cuhanna’da insan olurum
Yaktılar gurbeti Sıla ağlasın.

Asuman Sivri’den işaret geldi
Belkıs Çakır gökte semaha döndü
Koray Kaya bunu bir oyun sandı
Çocuklar yakıldı güller ağlasın

Muammer çiçek’im Yalınyazı Köyüm
Asım Bezirci’yle toplumcu devim
Metin Altıok’la felsefedeyim
Düşünce yakıldı gökler ağlasın.

Yezit ateşinde Sehergül Ateş
Menekşe ablası Koray'la kardeş
Yanan canlar canda oldular yoldaş
Canlarım yakıldı canan ağlasın

İki Temmuz ilkelliğin pazarı
Asaf Koçak düşüncenin çizeri
Yanan odun değil dünya yazarı
Çizgiler yakıldı gören ağlasın

Serpil Canik gonca gülün dalıyım
Özlem’im, Serpil’im Şahin soyuyum
Serkan Doğan gibi Munzur Suyuyum
Yaktılar doğayı doğan ağlasın

Yeşim Özkan Ballıhan’ın balıdır
Gülsüm Karababa demir dağıdır.
Hoş görenler bu ülkenin sağıdır.
Arılar yakıldı kovan ağlasın.

Erdal Ayrancı’nın Niğde’dir ili
Gözleri konuşur susarsa dili
Madımak’la kesişmişti son yolu
Yolcular yakıldı yollar ağlasın.

Mehmet Altay’ın ilçesi Divriği
Kitapla gömülsün Yasemin Sivri
Diyemem insana insandır gayri
Duygular yakıldı tenler ağlasın.

Güllerin içinden Gülender Akçe
Devletimiz diye inandık safça
Gelmiştik Sivas’a insanca, dostça
Kurallar yakıldı düzen ağlasın

Handan Metin bu ülkenin kızıyım
Pir Sultan’ın halktan yana sözüyüm
Madımakta susan ozan sazıyım
Yaktılar yarını zaman ağlasın.

İnci Türk‘üm Türkiye’dir vatanım
İnsanlık adına artık utanın
Açık açık bu davayı satanın
Vicdanı yakıldı kalem ağlasın

Ahmet Özyurt’um Sivas’tır İlim
Emlak diyarında Hüyük’dür köyüm
Dört Eylül’le yanar benim bedenim
Yananlar yaşıyor sağlar ağlasın

Polisi, askeri kenarda durdu.
Mervan’ı, Cehil’i Aziz’e vurdu
Gözünü kapattı suçluyu sordu
Adalet yakıldı Kuran ağlasın.

Karlıdağ’da kar biter de yol bitmez
Vicdan yarasını inançlar örtmez
Tarihin acısı yobaza yetmez
İnsanlık yakıldı insan ağlasın.